wtorek, 19 sierpnia 2014

Jak dbać o trawnik jesienią?


Pierwszą i niezbędną czynnością jest zebranie lub zgrabienie opadających z drzew liści. Trawa potrzebuje stałego dostępu do powietrza.


Trawnik nie może być przyduszony liśćmi, na które później spadnie śnieg, ponieważ liście zgniją, a to źle wpłynie na jakość i wygląd trawy.

Samo grabienie liści jednak nie wystarczy. Trzeba też pamiętać o wertykulacji, czyli bardzo dokładnym wygrabieniu tzw. filcu i aeracji, czyli napowietrzenia trawnika. Zazwyczaj wertykulację trawnika przeprowadza się dwa razy do roku – wczesną wiosną, na przełomie marca i kwietnia oraz na jesieni, na przełomie sierpnia i września.

Osadniki rynnowe - niezbędny element systemu odprowadzenia wody deszczowej

Co zrobić z deszczówką? W myśl przepisów woda deszczowa z rynien powinna spływać do kanalizacji deszczowej. Gdy tej nie ma, należy ją zagospodarować. Niezgodne z prawem jest zalewanie sąsiednich posesji.


Można natomiast:
- odprowadzić wodę do gruntu,
- odprowadzić wodę do rowu melioracyjnego,
- wykorzystać deszczówkę w celach gospodarczych

Woda deszczowa może być tylko odprowadzana do sieci kanalizacji deszczowej, w niektórych przypadkach dopuszczalna jest też kanalizacja zbiorcza. Niedopuszczalne jest natomiast odprowadzanie deszczówki do urządzeń zajmujących się oczyszczaniem ścieków sanitarnych. Do tej grupy zaliczyć można przydomową oczyszczalnie ścieków i kanalizację sanitarną.

Do lamusa odeszły czasy, gdy końcowy odcinek rury spustowej (wylewka, rzygacz, kolano) kierował wodę wprost na powierzchnię ziemi. Teraz rury spustowe mogą łączyć się z osadnikami rynnowymi.
Osadniki rynnowe (czyszczaki) są koniecznym elementem w systemie, gdy deszczówkę z rynien odprowadzamy do studzienek, kanalizacji deszczowej lub tuneli rozsączających.


Osadniki rynnowe służą do połączenia rur spustowych systemu rynnowego z rurą kanalizacyjną. Osadnik (czyszczak) zatrzymuje zanieczyszczenia spływające z dachu.Osadniki spełniają funkcję rewizji poprzez zapewnienie dostępu do rur spustowych i kanalizacyjnych. Zapewniają większą estetykę instalacji. Zgromadzone zanieczyszczenia można bardzo łatwo usunąć z osadnika, podnosząc jego pokrywę.
Osadniki łączymy z rurą kanalizacyjną o średnicy 110mm. Dobór osadnika jest uzależniony od średnicy rury spustowej systemu rynnowego oraz jego koloru.
Poniżej prezentujemy tabelę, która ułatwi wybór właściwego osadnika:



Pamiętajmy, iż osadnik wymaga czyszczenia raz do roku. Jeśli o tym zapomnimy, może się zatkać, co zablokuje skuteczny odpływ wody.

Więcej o osadnikach rynnowych w portalu hurtowni NaBudowe24pl


wtorek, 12 sierpnia 2014

Azot - pierwiastek życia i obfitych plonów

Jednym z najważniejszych biologicznie pierwiastków jest azot. Wchodzi w skład białka. Jest rzeczą jasną, że pobieranie przez organizmy azotu ze środowiska jest warunkiem koniecznym dla istnienia życia.


Niewyczerpanym źródłem tego pierwiastka jest atmosfera;  azot stanowi bowiem 80 procent jej składu. Jednak ani rośliny, ani zwierzęta nie potrafią pobrać go z otoczenia bezpośrednio. Zdolność przyswajania wolnego azotu posiadają tylko nieliczne gatunki bakterii. Jedne z nich żyją wolno w glebie, inne współżyją z niektórymi roślinami, na przykład na korzeniach łubinu i innych roślin motylkowych, jak groch, koniczyna, fasola.

Schemat krążenia azotu w przyrodzie
Z azotu przyswojonego przez te bakterie korzysta pośrednio roślina, na której one żyją. Dlatego wysiewanie łubinu wzbogaca glebę w azot. Rośliny nie należące do grupy motylkowych mogą pobierać azot z gleby tylko w postaci związków mineralnych.

W glebie żyją również tak zwane bakterie gnilne. Rozkładają one resztki obumarłych roślin i zwierząt, przy czym wydzielają amoniak – prosty związek chemiczny składający się z azotu i wodoru. Inna grupa  bakterii, tak zwane bakterie nitryfikacyjne przez utlenianie amoniaku przetwarzają go na sole azotowe – azotyny i azotany. Dopiero w tej postaci azot może być przyswajany przez rośliny.

Istnieje jeszcze jeden sposób produkowania azotu przyswajalnego przez rośliny. Podczas wyładowań atmosferycznych powstaje w powietrzu tlenek azotu. Deszcz spłukuje go do gleby, gdzie może być przyswojony przez rośliny, ale są to ilości nieznaczne.

Źródła azotu dla gleby

Ważne dla ogrodników! Brak azotu w glebie daje o sobie znać w postaci zahamowania wzrostu roślin; starsze liście stają się jasnozielone, przedwcześnie żółkną i umierają. Stosuj nawozy!

Znakomitym źródłem azotu jest krew zwierzęca, a także sproszkowane kopyta i rogi. Dobrym źródłem azotu jest też nawóz kurzy. Działa bardzo silnie i powinien być kompostowany przynajmniej przez kilka miesięcy przed użyciem.
Innym wartościowym źródłem azotu korzenie grochu i fasoli, które po zbiorach pozostawiamy w glebie. Gdy zgniją, zasilą glebę w azot. Nawozy zielone stosujemy najczęściej w drugiej połowie lata. Rośliny wysiane w drugiej połowie lata wytwarzają dużo zielonej masy, którą przeoruje się wiosną.
Azotu glebie dostarczają też obornik i kompost.
Nawóz z ptasich piór. Od czasów starożytnych chińscy rolnicy przygotowywali nawóz azotowy z piór drobiu. Do beczki lub innego pojemnika wkłada się pióra, wlewa deszczówkę, przykrywa siatką lub deską, przyciska ciężkim kamieniem. Pozostawia w cienistym miejscu na dwa miesiące. Pióra zmienią się w papkę, którą można rozkładać wokół roślin jako ściółka. Uwaga! U chorób na alergie lub astmę  pióra ptasie mogą zaostrzać objawy choroby.

Wadą nawozów organicznych jest to, że uwalniają azot stosunkowo powoli. Dlatego produkowane przemysłowo nawozy azotowe są niezbędnym elementem pracy w polu i ogrodzie. Nawozy azotowe stosujemy bardzo ostrożnie. Przenawożenie objawia się ciemnozielonym zabarwieniem liści, wybujałym wzrostem i prowadzi do zwiększenia podatności roślin na choroby i szkodniki.

Pamiętajmy o następujących zasadach!

·         Roślin o krótkim okresie wegetacji jak np. sałata, szpinak, w okresie ich wzrostu nie wolno zasilać nawozami azotowymi. Prowadzi to do pogorszenia smaku. Również warzywa korzenne jak burak,  marchewka, rzodkiewka źle znoszą przenawożenie.
·         Niektóre nawozy (jak siarczan amonu) silnie zakwaszają glebę. Nie stosujmy ich na glebach lekkich i kwaśnych oraz do nawożenia roślin nielubiących kwaśnego podłoża.
·         Saletra potasowa, magnezowa, wapniowa może być stosowana tylko w okresie wegetacji roślin.
·         Nawozy saletrzano-amonowe (saletra amonu, saletrzak) to nawozy uniwersalne. Mogą być stosowane przed wysiewem lub sadzeniem, jak i podczas wegetacji.
·         Fosforan amonu stosujemy wiosną, gdy chcemy wzbogacić glebę w azot i fosfor. Połowę dawki stosujemy przed wysadzeniem lub wysiewem, drugą – w czasie wegetacji, ale nie później niż do końca lipca.
·         Nawozy zawierające azot w postaci amonowej jak siarczan amonu czy mocznik mogą być dawkowane przed wysiewem czy sadzeniem, ponieważ są długo utrzymują się w glebie.

Najważniejsze nawozy zawierające azot:
·         Siarczan amonu – nawóz amonowy silnie zakwaszający podłoże, stosowany przed rozpoczęciem wegetacji i wymagający wymieszania z podłożem;
·         Saletra amonowa – nawóz saletrzano-amonowy zakwaszający podłoże o uniwersalnym zastosowaniu, wymaga wymieszania z glebą;
·         Mocznik – nawóz amidowy, zalecany do nawożenia dolistnego;
·         Saletra wapniowa – nawóz saletrzany lekko alkalizujący podłoże, nie wymaga zmieszania z glebą. Stosowany w okresie wegetacji;
·         Saletrzak magnezowy – nie wpływa na odczyn gleby, o uniwersalnym zastosowaniu. Wymaga wymieszania z glebą.



Od azotu związanego w białku roślinnym zależny jest bezpośrednio cały świat zwierzęcy. Krążenie pierwiastków w przyrodzie jest warunkiem niezbędnym dla istnienia życia na Ziemi. Dla zwierząt jednym źródłem azotu są rośliny.
Azot, po śmierci roślin czy zwierząt, ponownie zamienia się w amoniak. W ten sposób krążenie azotu w przyrodzie zostaje zamknięte.


Źródło grafiki: Wszechświat - Życie - Człowiek, Książka i Wiedza, Warszawa 1955

Kalendarz księżycowy dla ogrodników

Fazy księżyca. Źródło: urbanzen.pl

Szczepienie drzewek owocowych  wykonuje się wczesną wiosną, gdy księżyc jest w nowiu. Tradycja ogrodnicza mówi, że okres, kiedy księżyca przybywa – od nowiu do pełni – działa stymulująco na krążenie soków roślinnych, co ma wpływać na tworzenie się silniejszych pąków.


W dawnych czasach ogrodnicy zalecali, aby sadzić większość warzyw, kiedy księżyca przybywa. Wyjątkiem są warzywa tworzące główki: sałata, kapusta, brukselka, które potem szybko mogą wydać nasiona. Sadzimy je, kiedy księżyca ubywa.

Jeśli wokół księżyca jest halo lub jako kontur jest zamazany, często wskazuje to na zbliżający się deszcz. Efekt halo jest związany z cirrostratusami lub altostratusami, które przynoszą wilgotną pogodę. Zimą, kiedy księżyc jest czysty i wyraźny, zapowiada to mróz. Gdy krawędź księżyca jest rozmyta, mróz zelżeje lub nadejdzie odwilż.

Niektórzy ogrodnicy uważają, że jeśli okopiemy grządki przy świetle księżyca, wyrośnie mniej chwastów, niż gdy zrobimy to w ciągu dnia. Najlepiej okopywać podczas pełni.


Fazy księżyca
Czynność
Rośliny
Pełnia
Siew
Brukselka, kapusta, marchew, cebula, szpinak, pasternak, rzodkiewka

Sadzenie
Ziemniaki, pomidory

Zbiór
Owoce, zioła, warzywa
2 dni przed pełnią
Siew
Fasola, zioła, groszek, słodka kukurydza