wtorek, 1 września 2015

Podbitka dachowa - dodaje uroku, zabezpiecza konstrukcję dachu

Podbitki dachowe montuje się w Polsce już od kilkudziesięciu lat. Są to estetyczne elementy wykończenia połaci dachowej, które podnoszą estetykę budynku. Dobrze wykonana podbitka spełnia też szereg funkcji praktycznych. Zabezpiecza więźbę dachową oraz dach przed ptakami, owadami i różnego typu szkodnikami. 

 

Najczęściej stosowanym rodzajem podbitek dachowych są podbitki pcv, a wśród nich na szczególną uwagę zasługują podbitki dachowe Orobel typu komorowego. Producentem podbitki dachowej Orobel jest belgijska firma Oroplastic. Do produkcji podbitki dachowej stosowany jest wyłącznie pierwotny  granulat PCV, a do ekstruzji - barwiony w masie, co nadaje panelom niezwykłą soczystość kolorów.

Podbitka dachowa Orobel to najbardziej sztywna podbitka dachowa na rynku. Deska podbitki dachowej o szerokości 10 cm ma aż 10 komór wytrzymałościowych, co zapewnia dużą sztywność i odporność na uszkodzenia mechaniczne.



W przeciwieństwie do elementów drewnianych (stosowanych szczególnie w budownictwie z drewna) podbitka PCV nie wymaga żadnych zabiegów konserwacyjnych. Jej dodatkowym atutem jest niewielka masa, odporność na korozję oraz łatwość do utrzymania w czystości. Podbitki z PCV sprzedaje się w gotowych elementach (wraz ze specjalnymi listwami montażowymi).

W ofertach handlowych znajduje się cała gama barw i rodzajów elementów z PCV. Z łatwością możemy je dopasować do charakterystyki każdego budynku. Montaż takiej podbitki jest na tyle prosty, że przy odrobinie umiejętności możemy wykonać go samodzielnie. Montaż podbitki zaczynamy od dokładnego wymierzenia odległości pomiędzy elewacją budynku, a okapem. Jest to podstawowe działanie, które pozwoli nam określić dokładną ilość potrzebnego materiału. Zwróćmy w tym miejscu uwagę na fakt, że podczas montażu podbitki z drewna i PCV musimy zachować odstęp pomiędzy poszczególnymi elementami. Dzięki temu umożliwimy im swobodną zmianę kształtu podczas zmiennych warunków pogodowych (dyletacja). Układanie elementów jeden przy drugim może sprawić, że podbitka zacznie się szybko łamać i odpadać.

Po dokładnym wymierzeniu odległości przystępujemy do montażu deski czołowej. Montujemy ją bezpośrednio do zakończeń krokwi dachowych. Pamiętajmy też, że deska czołowa będzie stanowiła mocowanie rynny. W czasie silnych opadów będzie zatem narażona na większe obciążenia. Warto zamontować ją długimi gwoźdźmi (min. 20 mm.), które zapewnią stabilność i wysoką trwałość.

W następnym etapie przystępujemy do montażu listwy montażowej. Listwę montujemy bezpośrednio do wypoziomowanych łat montażowych. Pamiętajmy aby używać jedynie nierdzewnych elementów montażowych. Dobre będą gwoździe o średnicy łebka min. 8 mm. Wbijamy je w sam środek otworu montażowego, prostopadle do łaty montażowej. Należy też zostawić bardzo mały luz (ok. 1 mm). Dzięki temu nasze elementy montażowe nie ulegną uszkodzeniu podczas ruchów termicznych.

W czwartym etapie wykonujemy montaż elementów podsufitki (drewnianych desek bądź paneli z PCV). Elementy kładziemy po kolei w miejscach wycięcia listwy brzegowej. Następnie przybijamy je do łat montażowych. Podbitki z PCV posiadają też dodatkowy zaczep, którym przytwierdzamy każdy kolejny panel. Zaleca się też stosowanie elementów perforowanych zwiększających wentylację dachu. Co trzeci lub co czwarty panel powinien posiadać odpowiednią perforację.

Ostatni etap polega na wykończeniu krawędzi. W celu wykończenia podbitki przybijamy specjalne listwy kontowe bądź listwy wykończeniowe. Jeśli konstrukcja podbitki była wykonana z drewna, wówczas warto nałożyć na nią dodatkową warstwę impregnatu. Po jego wyschnięciu wystarczy już tylko zamontować rynny.

Jaki układ podbitki wybrać?


Deski oraz panele możemy montować równolegle lub prostopadle do ściany budynku. Przeważnie stosuje się tą drugą metodę. Elementy układane równolegle muszą być grube i stabilne. Ich długość jest dość duża, dlatego trzeba je odpowiednio zamontować oraz zabezpieczyć przed wyginaniem. Podczas układania elementów równoległych trudno nam będzie zapewnić odpowiednią wentylację. Montaż elementów prostopadłych jest znacznie łatwiejszy i umożliwia proste wykonanie otworów wentylacyjnych (poprzez panele perforowane). Co więcej, panele oraz deski ułożone prostopadle do ściany budynku mogą wizualnie maskować wszystkie krzywizny występujące na elewacji.

niedziela, 30 sierpnia 2015

Co z robić, gdy na trawniku zaczyna wyrastać mech?

Jeżeli na naszym trawniku pojawił się mech, świadczy to o glebie ubogiej w substancje odżywcze, zbyt wilgotnej i kwaśnej. Dlatego polecamy specjalny nawóz do trawnika z mchem. 

Nawóz Spraygreen zawiera żelazo, a na ziemii zawierającej ten mikroelement nie rozwija się mech. Warto spróbować!

środa, 29 lipca 2015

Obierki na wagę złota

Czteroosobowa rodzina, mająca ogród o powierzchni 500 m2, produkuje rocznie około 3-4 m3 surowca do kompostowania. Materiał ten w trakcie rozkładu zmniejsza swą objętość 2-3-krotnie - powstanie z niego 1-2 m3 kompostu.



Kompostując odpadki organiczne, zmniejszamy ilość śmieci wywożonych na wysypisko o około 35%. Uzyskamy też świetny nawóz do użyźniania ogródka, nie wydając przy tym pieniędzy na nawozy chemiczne. Nawet w najmniejszym ogródku przydomowym można urządzić kompostownik. Wystarczy powierzchnia 2-3 m2 w lekko zacienionym, osłoniętym od wiatru miejscu.
Kiedyś na polach, w sadach układało się pryzmy lub stawiało silosy kompostowe. W ogrodach przy domach jednorodzinnych ten sposób kompostowania choćby z powodu nieprzyjemnego zapachu byłby uciążliwy dla domowników i sąsiadów.
Dlatego najkorzystniej zdecydować się na kompostownik ogrodowy. Hurtownia NaBudowe24.pl oferuje kompostowniki o pojemności od 400 do 900l. Godne uwagi są kompostowniki z piankowymi ściankami Thermolen. Ścianki gwarantują świetną izolację dla powstającego w kompostowniku ciepła, które pozostając w nim przyspiesza proces rozkładu. Jednocześnie ścianki o podwyższonej izolacji pozwalają utrzymać wewnątrz odpowiednią wilgotność, co zapobiega przesuszaniu surowca.

Gdzie ustawić kompostownik?
Kompostownik stawiamy w miejscu osłoniętym od wiatru oraz w półcieniu. Jednak nie za blisko drzew i krzewów, bo ich korzenie szybko przenikną do kompostownika i będą się żywić na koszt "produktów" z kompostownika.
Materiał do kompostowania powinien mieć bezpośredni kontakt z glebą, aby zapewnić stały dostęp mikroorganizmów glebowych. Jednak ze względu na gryzonie, które mogą w nim szukać resztek jedzenia i zakładać tam gniazda, konieczne jest pokrycie dna siatką drucianą, pokrytą plastikiem o oczkach co najwyżej 1 centymetrowych. Siatka powinna być wywinięta na boki kompostownika na wysokość co najmniej 30 centymetrów. W przypadku kompostowników Thermolen siatkę można zastąpić dokupionym odgrodzeniem gruntowym.
Miejsce do kompostowania powinno być stałe. Niezbędna do procesu rozkładu flora i fauna znajduje się zawsze w jednym miejscu.

Co i jak kompostować?
Kompostowanie polega na rozkładzie substancji organicznej przez bakterie tlenowe w odpowiedniej temperaturze i wilgotności. Powstaje w ten sposób kompost, naturalny nawóz organiczny wzbogacający glebę w próchnicę. Kompost zwiększa pojemność wodną i powietrzną gleby. Poprawia wzrost i rozwój roślin.
Najszybsze kompostowanie następuje w przypadku, gdy stosunek składników zawierających przewagę związków węgla do składników z przewagą związków azotu wynosi: 25:1 – 30:1. Skoszona trawa ma ten stosunek 19:1, a jesienne liście – 55:1. Wymieszanie tych dwóch surowców w równych proporcjach daje odpowiedni skład podstawy do kompostowania.
Surowce o dużej zawartości związków węglowych zapewniają celulozę niezbędną bakteriom do produkcji ciepła i cukrów. Surowce o dużej zawartości azotu są źródłem białek, które pozwalają na rozwój bakterii tlenowych.
Odpady o dużej zawartości węgla:
- słoma zbożowa
- jesienne liście
- odpady drewniane
Opady o dużej zawartości azotu:
- siano
- skoszona trawa
- resztki owoców i warzyw
W warunkach ogrodowych przy domu nie powinno się kompostować surowców zwierzęcych, ponieważ w amatorskich kompostownikach nie wytwarzają się odpowiednie wysokie temperatury, by spowodować śmierć szkodliwych drobnoustrojów żywiących się białkami zwierzęcymi.
Do 4-6 miesiąca trwa dojrzewania kompostu, w którym nastąpił częściowy rozkład masy organicznej. Materiał ten jest biologicznie aktywny. Nie nadaje się do siewu i sadzonkowania, można go jednak wykorzystać do hamowania wzrostu chwastów, na przykład między drzewami czy krzewami owocowymi.
Po 10-12 miesiącach kompost jest już dojrzały, rozłożone wpełni substancje organiczne nadają mu wygląd czarnej, luźnej, drobnoziarnistej ziemi o leśnym zapachu. Dobrze wpływa na strukturę gleby, stanowi zapas substancji odżywczych dla roślin.

Jak stosować kompost?
Gotowy, dojrzały kompost
Przeciętnie używa się 1-2 kg kompostu na 1m2
Kompost dojrzały przerabiany około 12 miesięcy stosujemy przed wysiewem lub sadzeniem roślin. Zawsze powinien być wymieszany z wierzchnią warstwą gleby. Dojrzały kompost używamy na gleby ciężkie, zbite, gliniaste.
Kompost świeży uzyskiwany po 4-6 miesiącach zwykle jest stosowany jako ściółka na rabaty kwiatowe, zagony z warzywami lub wokół drzew i krzewów. Ma tendencję do szybkiego przesychania, dlatego warto go przykryć np. ziemią z kretowisk lub w ostateczności liśćmi. Świeży kompost stosujemy na gleby lekkie.
Świeży kompost może być sypany jesienią. Dojrzały dawkujemy na wiosnę
Dojrzały kompost można wysypywać w rowki przeznaczone do wysiewu nasion na zagonach lub wymieszać z podłożem w stosunku 1:3.
Nie należy mieszać kompostu z ziemią w dołach sadzeniowych. Powoduje to, że korzenie mają dość wartości odżywczych tuż przy pniu i nie rozrastają się na boki. Ma to negatywne skutki podczas suszy i silnych wiatrów.


Kompost pod drzewem wiśni

wtorek, 16 czerwca 2015

Osadniki rynnowe Niezbędny element odprowadzenia wody deszczowej


Osadniki rynnowe (czyszczaki) są koniecznym elementem w systemie, gdy deszczówkę z rynien odprowadzamy do studzienek, kanalizacji deszczowej lub rozsączalni. Osadniki pełnią funkcję rewizji, wychwytując zanieczyszczenia spływające z dachu. Zapewniają łatwy dostęp do rury spustowej oraz podłączonej do osadnika rury kanalizacyjnej. Jaki osadnik rynnowy wybrać? Podpowie powyższy rysunek. Kliknij w niego i wybierz osadnik dla siebie.

Podbitka dachowa pcv Orobel


Producentem podbitki dachowej Orobel jest belgijska firma Oroplastic. Do produkcji podbitki dachowej stosowany jest wyłącznie pierwotny  granulat PCV, a do ekstruzji - barwiony w masie, co nadaje panelom niezwykłą soczystość kolorów. Podbitka dachowa Orobel to najbardziej sztywna podbitka dachowa na rynku. Deska podbitki dachowej o szerokości 10 cm ma aż 10 komór wytrzymałościowych, co zapewnia dużą sztywność i odporność na uszkodzenia mechaniczne.

Okładziny budowlane typu Orobel przeznaczone są do zastosowania na zewnątrz i wewnątrz budynku, z wyłączeniem pomieszczeń mieszkalnych typu sypialnie. System plastikowych podbitek stosowany jest w budownictwie zamiast tradycyjnych materiałów jak blacha czy drewno. Podbitka dachowa PCV nie wymaga konserwacji. Jest łatwa w utrzymaniu czystości i bardzo prosta w montażu.

Podbitki dachowe Orobel szczególnie polecamy jako zabudowę okapu, desek szczytowych lub zabudowę ścian wnękowych nienarażonych na promieniowanie UV. Podbitka dachowa Orobel jest ceniona za szczególne walory estetyczne. Dwanaście soczystych kolorów w tym najbardziej popularny – imitacja mahoniu – kolor 104.
Z podbitką dachową Orobel można dopasować się do każdego koloru dachu lub elewacji.  Zauważyliśmy, że w ostatnim czasie bardzo popularne stały się dachy w kolorze grafitowym, dlatego utrzymujemy duże stany magazynowe podbitki dachowej antracyt 143 (ciemnografitowy). Uzupełnieniem do takich dachów są rynny Marley w kolorze grafitowym, a właściwym kolorem podbitki dachowej jest właśnie kolor antracyt 143.
Podbitki dachowe Orobel to kompletny system desek PCV oraz akcesoriów, kształtek montażowych: listwa startowa, narożnik zewnętrzny, narożnik wewnętrzny, narożnik uniwersalny, złącze środkowe w kształcie litery H, klamry montażowe oraz listy wentylacyjne.
Listwy wentylacyjne powinny być stosowane w ilości 10% powierzchni zabudowy, aby zapewnić właściwą wentylację połaci dachu. W stałej ofercie dostępne od ręki w sprzedaży do hurtu i w detalu 12 kolorów podbitki Orobel: marmurek-041, drewno 102, drewno mahoń 104, czekolada 105, brąz 106, biały 121, kremowy 111, ceglasty 137, ciemna zieleń 138, grafitowy 142, czarny 131, antracyt 143. Na specjalne zamówienie podbitka dachowa szeroka 30 cm w kolorze złoty dąb.

środa, 8 kwietnia 2015

Jak odprowadzić deszczówkę z rynien?

W tym artykule radzimy, jak odprowadzić wodę deszczową, by wokół budynku i na posesji nie tworzyły się kałuże. Wbrew pozorom na rynnach i rurach spustowych odprowadzenie wody deszczowej się nie kończy, ale zaczyna.




Pierwszy polecany przez nas system - to niemieckie rynny Marley Continental. Rynny i rury Continental produkowane są w technologii koekstrudowania. Każda rynna i rura składa się z dwóch warstw: grubszej wewnętrznej i cienkiej zewnętrznej. Warstwa zewnętrzna wykonana jest z materiału silnie wzbogaconego w środki uszlachetniające, znacznie zwiększające odporność na promieniowanie UV. Systemy rynnowe Continental wyróżniają się wyjątkową estetyką połączeń. Wszystkie kształtki tych systemów zostały zaprojektowane w szczególny sposób tak, aby zapewnić ich funkcjonalność oraz podkreślić estetykę budynku. Dostępne są kolory: czarny, grafitowy, zielony, brązowy, miedziany, czerwony, biały, szary, niebieski, srebrny:


Innym bardziej ekonomicznym rozwiązaniem jest zakup systemu rynien Izabella, polskiej firmy Plast-Dach. System rynnowy Izabella produkowany jest z wysokoudarowego polichlorku winylu, który cechuje się wysoką trwałością, wytrzymałością mechaniczną, a także odpornością na korozję i działanie promieni UV. Dzięki odporności na promieniowanie UV rynny długo zachowują oryginalny kolor i estetyczny wygląd.
Rynny Izabella mają klasyczny kształty półokrągłej rynny z wywinięciem na zewnątrz. Odcinki rynien łączone są kształtkami na zatrzask. Jest to system uszczelkowy.
Dostępne kolory przedstawia poniższa tabela:




Bardzo często instalowane przy domach systemy rynnowe kończą się kolanami, przez które woda spada wprost do gruntu tworząc głębokie dołki oraz kałuże. Tymczasem innym bardziej estetycznym i użytecznym rozwiązaniem może być zastosowanie osadników rynnowych.
Są koniecznym elementem, jeśli wodę z rynien chcemy odprowadzić do studzienek, tuneli rozsączających lub kanalizacji deszczowej.
Osadniki służą do połączenia rur spustowych systemu rynnowego z rurą kanalizacyjną i zatrzymywania zanieczyszczeń spływających z dachu.
Osadniki spełniają funkcje rewizji poprzez zapewnienie dostępu do rur kanalizacyjnych. Stosowane zamiast rewizji zapewniają większą estetykę instalacji. Zgromadzone zanieczyszczenia bardzo łatwo usunąć z osadnika podnosząc jego pokrywę. Osadniki łączymy z rurą kanalizacyjną o średnicy 110 mm. Dobór osadnika jest uzależniony od średnicy rury spustowej systemu rynnowego oraz jego koloru. Poniższy rysunek ułatwi wybór optymalnego osadnika dla twoich potrzeb:


Studzienki ściekowe służą do zbierania wody z terenu wokół budynku. Mogą przyjmować wodę z mniejszych zbiorników i służyć jako studzienki przelotowe, przekazując wodę dalej większymi średnicami rur, pełniąc jednocześnie rolę osadników i rewizji. W naszej ofercie studzienki w wersji z dnem i bez dna do piętrowania w rozmiarach 200x200, 300x300, 400x400. Do nakrycia studzienek stosuje się pokrywy lub kratki w wersji zwykłej lub wzmocnionej klasy A15 lub wzmocnionej klasy B125.

Odwodnienia liniowe to grupa kanałów ze wszystkimi potrzebnymi elementami do wykonania kompletnego odcinka instalacji. Odpowiednie elementy umożliwiają poziome lub pionowe odprowadzanie wody. Do korytek, kanałów dostępne są ruszty plastikowe, plastikowe wzmocnione, stalowe i żeliwne w klasach A15 i B125. Łączenie kanałów odbywa się bez użycia dodatkowych elementów. Dostępne są kanały o przekrojach 100x50, 130x70, 130x134 z PCV oraz kanały z PP z rusztem metalowym 130x52, 130x90 i 130x100 z rusztem żeliwnym.
Instalacje ciągu odwodnieniowego należy rozpocząć od wykonania ławy z betonu B25. Jej wymiary zależne są od projektu i rodzaju nawierzchni. Dla kanałów klasy A15 minimalna ilość betonu powinna wynosić 80 mm, a dla klasy B125 - 100 mm. Na odcinkach do 3m nie ma potrzeby montażu ze spadkiem. Przy dłuższych instalacjach wymagany jest spadek 2,5%. Po sprawdzeniu ułożenia instalacji należy dokładnie oblać obudowę kanału z obu stron betonem B25 na szerokości ok. 10 cm.

Kanały z rusztem PCV są bardzo estetyczne i szczególnie nadają się do odwodnienia powierzchni w budynku: prysznice, baseny, balkony, tarasy. Kanały 100x50, 130x70, 130x134 to kanały o długości 50 cm.
Do kanałów oferujemy wszystkie niezbędne elementy do wykonania kompletnego odcinka instalacji. Łączenie kanałów odbywa się bez dodatkowych kształtek. Kanały występują w odcinkach prostych 50 cm lub narożnych 90°. Pokrywy do kanałów są w wersji zwykłej, a kratki w wersji zwykłej lub wzmocnionej klasy A15. Kanały łączą się z rurami kanalizacyjnymi 40, 50, 75 i 110 mm. Kolor popielaty.

Kanały z rusztem stalowym ocynkowanym oferujemy w przekrojach 130x52 i 130x90 o długości 1m w klasie A15 oraz kanał z PP 130x100 z rusztem żeliwnym w klasie B125.

Montaż na budynku systemu rynnowego, a wokół niego urządzeń odprowadzających wodę deszczową sprawi, że teren wokół domu nie będzie zabłocony, pozbawiony kałuż tam, gdzie ich sobie nie życzmy; czyli na chodnikach, podjazdach do garażu i w samych garażach.